gan Gilly
Gilly sy’n adrodd ei stori am gadw sgil hen greffft yn fyw.
Dechreuais wnïo pan yr oeddwn yn ddeng mlwydd oed oherwydd nad oedd fy mam yn gallu fforddio prynu’r math o ddillad yr oeddwn ei eisiau – byddwn yn ymestyn defnydd a phatrymau allan ar garped llawr y lolfa.
Roedd byw mewn bws a gwnïo ym 1989 yn ffordd o wneud arian yn Sir Benfro, pan roeddech wedi cael nifer o blant fel y minnau, felly byddwn yn gwneud dillad ac yn eu gwerthu ym marchnad Caerfyrddin – ffrogiau priodas, gwisgoedd theatr a’u tebyg.
Rhoddais y gorau i wnïo dillad i'w gwerthu oddeutu tri deg mlynedd yn ôl, ac yna fe wnaeth y cyfnod clo fy sbarduno yn ôl i wnïo – doeddwn i ddim yn gallu addysgu ioga, felly wnes i ymweld â hen sgil.
Mae byw yn Sir Benfro yn cynnig iechyd, gofod, lliw. Rwy’n garddio tipyn ac yn meddwl bod y lliw yn dda iawn i’m llesiant ac ysbrydoliaeth ar gyfer fy ngwnïo, fy hoff le yw fy ngardd. Dw i erioed wedi bod i Lanfihangel-clogwyn-gofan!
Find out more about how this website uses cookies to enhance your browsing experience.
Darganfod mwy am sut y mae'r wefan hon yn defnyddio cwcis i wella eich profiad pori.